Effe doorbijten……..
We hebben het eerste competitieweekend in de hoofdklasse softbal gehad. Eén ding is duidelijk….het wordt echt even doorbijten dit seizoen want wees eerlijk…..de nationale competitie is helemaal niet belangrijk! Het draait allemaal (terecht) om het WK softbal wat in augustus in Haarlem gehouden wordt. Daar moet het Nederlands team een historische prestatie gaan neerzetten. 21 meiden zijn daar, onder de bezielende leiding van Craig Montvidas, keihard aan het werk om straks in Haarlem te pieken en in de top 5 van de wereld terecht te komen. Ze hebben in de wintermaanden in de zaal gebuffeld, clinics gegeven en indoor wedstrijden gespeeld. Toen gingen ze in maart de hele maand naar Florida. Daar hebben ze een berg wedstrijden gespeeld tegen hele goede Amerikaanse universiteiten en de resultaten en het getoonde spel waren zeer bemoedigend. Ik weet zeker dat elke speelster reikhalzend uitkijkt naar het komende WK. Maar dan wordt het april….en dan moet je als international terug naar je club. De club waar je natuurlijk groot bent geworden en dankzij je prestaties bij je club ben je in het Nederlands team gekomen. Maar hoe vreselijk moet het zijn voor die meiden om na maanden van training op het hoogste niveau met de beste speelsters van Nederland weer terug te moeten naar je club waar je veruit de beste bent en moet spelen met heel veel middelmatige medespeelsters?! Want laten we eens kijken naar de huidige nationale competitie. We hebben drie teams die het predicaat ‘topteam’ verdienen. Sparks Haarlem (waar eigenlijk alle beduidende internationals spelen) Olympia Haarlem en Terrasvogels. De andere teams kunnen niet tippen aan het niveau van deze drie grootmachten. Sterker nog, met Gryphons en Centrals zijn er twee teams genoemd die zelfs in de Overgangsklasse nog niet thuis horen. Als je tegen Sparks met 21-1 en 15-0 verliest dan moet je je diep schamen. En als je zondags wedstrijden moet spelen tegen Jong Oranje, een team vol talenten die vooral beter moeten worden van wedstrijden spelen in de hoofdklasse, en je gaat speelsters als pitcher gebruiken die misschien in de pupillen ooit eens een balletje onderhands hebben gegooid dan ben je niet alleen respectloos naar je sport toe maar vooral naar je tegenstander.
Maar er is licht aan het einde van de tunnel. Geweldenaar Fred Remmers heeft samen met velen anderen draagvlak weten te creëren voor een revolutionaire verbouwing van het Nederlandse Topsoftbal. Vanaf 2015 zullen er nog maar vijf hoofdklasseteams zijn, aangevuld met het nationale talententeam (het huidige Jong Oranje). Een zegen voor de sport waardoor karikatuurteams als Gryphons, Centrals en in mindere mate Alcmaria Victrix geweerd zullen worden van het hoogste softbalniveau. Met vijf teams krijg je redelijk gelijkwaardige teams die alleen maar wedstrijden op hoog niveau zullen spelen. Daar worden speelsters beter van! Daaronder komen twee afdelingen Overgangsklasse. Daar hebben teams de tijd om te bouwen en op te leiden.
Tot die tijd is het dus echt effe doorbijten. Verheugen we ons op de onderlinge wedstrijden van de top 3 en verheugen we ons op het WK. Hopelijk laten de internationals zich niet meeslepen in het belabberde niveau van de rest. Gelukkig staat er in juli weer een maandje Amerika gepland zodat ze weer op niveau kunnen komen. Laten we als softballiefhebbers massaal achter het Nederlands team gaan staan. Ze verdienen het! Natuurlijk is het leuk om de beste softbalsters ter wereld uit Amerika Australië en Japan te gaan bekijken maar onze eigen softbalsters behoren inmiddels ook tot de beste van de wereld! Kom dus in augustus naar Haarlem en steun vooral ‘onze meiden’.
column 
Diepe crisis
Wie had gedacht dat alleen de wereldeconomie in een diepe crisis verkeerd heeft het mis. Ook het Nederlandse (top)softbal zit momenteel in een diepe crisis en de grote vraag is of we daar nog uit kunnen komen? De toekomst ziet er niet echt rooskleurig uit.
Nog een week en dan is het 1 november en is de overschrijvingsperiode weer voorbij. Voor de meeste coaches en clubs weer een enorme opluchting. Dit jaar lijkt de chaos echter groter dan ooit. In de diverse overleggen om het (top)softbal in Nederland te redden wordt heftig gediscussieerd of bijvoorbeeld een hoofdklasse met 8 teams wel realistisch is? Het antwoord is mijn inziens "nee!". Momenteel staan er zeker 3 clubs uit de hoofdklasse op omvallen. Gryphons, Centrals en Alcmaria zagen aan het einde van dit seizoen een ware exodus aan speelsters plaatsvinden waardoor hun voortbestaan in de hoofdklasse ernstig wordt bedreigd. Hoe snel het verval kan intreden kunnen we zien bij Alcmaria. 2 jaar terug was Alcmaria kampioen van Nederland! Nu is het maar de vraag of ze een team hebben om aan de competitie te beginnen. Bij Gryphons en Centrals is de situatie anders. Waar het bij Gryphons gissen blijft naar de oorzaak van de leegloop is bij Centrals jarenlang wanbeleid rondom het eerste team hoogstwaarschijnlijk de oorzaak. Het roster van Centrals heeft er namelijk geen twee jaar achter elkaar hetzelfde uitgezien. Een sportief faillissement was daarom ook onvermijdelijk.
Realistisch gezien hebben we nu in Nederland 3 goede teams met een mooie, brede selectie (Olympia Haarlem, Sparks Haarlem en Terrasvogels). Pijnlijk is om te constateren dat Olympia de enige club van deze 3 is met een behoorlijke jeugdopleiding. Het gevaar echter voor een club als Olympia is dat hun jeugdopleiding vroegtijdig wordt leeggeroofd door clubs die helemaal niets aan het opleiden van de jeugd doen.
Komend seizoen krijgen we dus hoogstwaarschijnlijk een eenzijdige en saaie competitie tussen 3 teams. De rest doet echt niet mee en de grote uitslagen, die we afgelopen seizoen vooral bij wedstrijden van Sparks zagen, zullen nu nog veel meer voor gaan komen. De overige 5 teams zullen met hoofdklasse onwaardige speelsters moeten komen en dat gaat ten kostte van de kwaliteit van het softbal. In die zin kan ik me de plannen van de bondscoach heel goed voorstellen. Wil je de internationals, die van een zeer hoog niveau zijn, blootstellen aan een matig wedstrijdniveau waar ze echt niet beter van worden? Als ze samen kunnen trainen en internationale wedstrijden op niveau kunnen spelen dan maken we een reële kans op plek 5 op de WK. Nu moeten we toch ons hart een beetje vasthouden omdat ze het hele jaar niet echt worden getest.
Verder blijven ook de speelsters ondoorgrondelijke wezens. Als je hoort hoeveel speelsters met talent op jonge leeftijd al stoppen, als je hoort dat speelsters, die het in de hoofdklasse prima hebben gedaan, switchen naar clubs uit de overgangsklasse dan geeft dat aan dat er iets mis is met onze softbalcultuur in Nederland.
Toch kan het softbal gered worden met goede en gerichte ingrepen. Zo denk ik dat we niet meer ontkomen aan een licentiesysteem zoals er bij het honkbal ook is. Verder zal de opleidingsvergoeding flink omhoog moeten. Als clubs flink in de buidel moeten tasten voor een speelster dan bedenkt men zich wellicht een paar keer. Dan zal zelf opleiden veel meer lonen. Verder zullen de topsportcompetities helemaal op de schop moeten. Vooral om het voor publiek maar vooral voor speelsters aantrekkelijk te maken om te blijven spelen. De regiegroep onder leiding van Fred Remmers is hier op een uitstekende manier mee bezig en God zij dank doet de softbalwereld enthousiast en constructief mee. Alleen dan kunnen we namelijk het softbal in Nederland redden.
Serieus of niet?
De competitie 2013 is bijna weer voorbij. Maar de belangrijkste wedstrijden staan nog op het programma. Sparks Haarlem en Terrasvogels strijden in de hoofdklasse om de nationale titel en UVV en Amsterdam Pirates strijden samen om één plek in de hoofdklasse. Stuk voor stuk wedstrijden die het bezoeken meer dan waard zijn. Toch misschien alvast even terugkijken. Het was denk ik een enerverend jaar. Zowel nationaal als internationaal. Het Nederlands softbalteam behaalde met grote overmacht opnieuw de Europese titel binnen. Terrasvogels veroverde de Europacup 2 ten koste van het Tsjechische Joudrs. Nationaal viel vooral de suprematie van Sparks Haarlem op. Met groot gemak werden bijna alle wedstrijden in, meestal ruime, winst omgezet. Het was mooi om te zien dat Sparks, ondanks de soms geringe tegenstand, toch gemotiveerd en hongerig bleven. Sparks Haarlem strijd nu met Terrasvogels om de nationale titel. Het moment waar het vorig jaar (tegen Alcmaria Victrix) misging.
DSS behaalde de titel in de Overgangsklasse door hun concurenten Pirates en Roef! achter zich te laten. Daardoor komt DSS terug in de hoofdklasse. Toch waren er ook wat minder momenten. Zo werden honk- en softbal niet gekozen tot Olympische sport en blijft voorlopig 2008 het laatste Olympische jaar voor honk- en softbal.
De vraag die we de laatste maanden vaak op en rond de velden horen is "is softbal wel een sport die we serieus moeten nemen?" Wij als liefhebber zullen daar natuurlijk volmondig "Ja" op zeggen maar als we eens kritisch naar onze sport kijken is een ja dan wel op zijn plek? We zijn hevig beledigd dat het NOC de gelden voor het softbal heeft gehalveerd. Daarbij zou zijn gekeken naar de haalbaarheid van een 5e plek op een wereldkampioenschap. Niet alleen nu maar waarschijnlijk ook in de toekomst. Als ik vervolgens zie hoe de KNBSB omgaat met onze sport dan is dit bijna ontluisterend. Door allerlei gaten in de reglementen zijn de topsportcompetities verworden tot een ware speeltuin. Pitchers worden voor één weekend ingevlogen om vervolgens weer in een andere Europese competitie te gaan spelen; buitenlanderreglementen zijn onvoldoende dichtgetimmerd waardoor een club de ene week 10 punten in mindering krijgt om dat vervolgens weken later weer in te trekken. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Het Nederlands softbalteam wil nu allerlei capriolen uit gaan halen om in 2014 in eigen land minimaal de 5e plek te halen. Speelsters willen niet meer spelen voor een club maar willen alleen nog voor het nationale team trainen en spelen. Dat is echt de omgekeerde wereld! In elke sport is het normaal dat je bij een club speelt, daar presteert en vervolgens wordt uitgenodigd om met het nationale team te spelen. Behalve bij het softbal. Daar laat de bond het nationale team een status aparte krijgen waarin clubs en coaches totaal respectloos en onbelangrijk worden gevonden. Ik vind het niet zo gek dat het NOC zeer kritisch is op het softbal.
Ik denk dat we terug moeten naar de basis. Softbaljeugd werven, opleiden en zorgen dat we van onderaf de competities weer kunnen versterken. En met een sterke competitie krijg je automatisch een sterk nationaal team! In die zin kijk ik met belangstelling naar de projecten van de Blue Angels en Brabant Bandits. Daar wordt de jeugd op waarde geschat en wordt er van onderaf gebouwd aan de toekomst. Hopelijk ontstaan er in de rest van Nederland ook dergelijke initiatieven. Ik geef toe dat deze weg wat tijd kost maar we zijn niet gebaat bij de korte termijn politiek die nu door de bond wordt toegepast. Al het geld wat er is steken in een groep meiden die na het WK van 2014 massaal zullen stoppen met softbal. En wat blijft er achter? Een berooide volgende generatie die hun hand op moeten houden bij hun ouders om naar een WK in Canada te kunnen. Wat mij betreft zijn we de weg volledig kwijt.
Daarom doe ik een dringend beroep op de groep Remmers. Dit is het werkelijke verhaal van het softbal in Nederland. Doe er iets mee!
